Aka to hawajskie słowo, które określa istotę materii lub coś, co można określić „boską substancją”. Jest ono językowo i koncepcyjnie powiązane z sanskryckim słowem akasia i można je w pewnym stopniu porównać z materią astralną lub materią eteryczną.
W sensie ezoterycznym, aka pełni dwie podstawowe funkcje. Jedną z nich jest przybieranie formy w reakcji na myśli. Innymi słowy, polega to na tym, że aka przybiera formę w oparciu o myśli. Im słabsza myśl, tym mniej wyraźna forma. Z kolei, im bardziej intensywna myśl (np. im więcej energii jej towarzyszy), tym bardziej wyraźna forma. Druga funkcja to pełnienie roli doskonałego medium do przekazu energii.
W przypadku nici aka, wygląda to tak, że zawsze, gdy myślisz o jakiejś osobie, miejscu, czy obiekcie, wysyłasz energetyczną linę poprzez wszechobecną aka, której część formuje się w coś, co nazywamy nicią aka. Za pomocą tej nici możesz wysyłać lub odbierać myśli i/lub energię emocjonalno-psychiczną oraz informacje od wszystkich zmysłów.
Kolejną koncepcją związaną z tą liną jest stwierdzenie, że wejście w kontakt z czymkolwiek za pomocą zmysłów powoduje automatyczne stworzenie lepkiej nici aka, która służy jako stałe, aktywowane myślą połączenie i ułatwia kontakt w przyszłości. Ludzie, miejsca i obiekty, z którymi masz najczęstszy kontakt, wytwarzają najwięcej nici, dzięki czemu można wytłumaczyć, czemu kontakt mentalny z nimi jest łatwiejszy.
Powyższe wytłumaczenie jest uproszczone i pragmatyczne dla potrzeb osób nieposiadających wiedzy technologicznej. Jeśli zastosujesz to jako hipotezę, ona zadziała, i to właśnie głównie interesuje praktycznych kahunów. Istnieje jednak bardziej wyrafinowane podejście, wykorzystywane przez niektórych współczesnych kahunów w odniesieniu do psychicznych powiązań pomiędzy osobami, miejscami i obiektami. To podejście, które również opiera się na Hunie, uczy, że istota aka każdej fizycznej rzeczy zachowuje się niczym odbiornik-nadajnik radiowo-telewizyjny. Wysyła on swoją własną, unikalną częstotliwość czy wzorzec energii lub odbiera i zatrzymuje wrażenia od innych wzorców wysyłających w jego kierunku swój sygnał. Przykładowo, gdy podnosisz kamień, pole aka tego kamienia zapamiętuje wrażenie Twojego wzorca energetycznego, a Twoje pole aka zapamiętuje wrażenie wzorca kamienia.
Nieważne, gdzie jesteś, gdy tylko pomyślisz o tym kamieniu, następuje swego rodzaju dostrojenie do tego wyjątkowego sygnału radiowo-telewizyjnego i ustanowienie z nim silnego połączenia. Jeśli skoncentrujesz swoje myśli na tym kamieniu, wysyłasz określony własny sygnał lub nić aka.
Im więcej energii związanej jest z takim kontaktem, tym silniejsze są odbierane wrażenia lub wysyłane sygnały. Siła tego odczucia jest uzależniona od: (1) natury kontaktu (dotyk fizyczny pozostawia większe odczucie energetyczne od zwykłej bliskości), (2) częstotliwości kontaktu (duża liczba kontaktów pozostawia silniejsze wrażenie) oraz (3) ilości energii emocjonalnej obecnej podczas kontaktu (trzymanie kamienia w stanie podwyższonych emocji spowoduje silniejsze wrażenia). Gdy podnosi się przedmioty, które miały w posiadaniu inne osoby, pierwszym i najmocniejszym odebranym wrażeniem jest to, które zostało wyrażone z największą ilością energii. Podobne zasady mają zastosowanie w przypadku wysyłania myśli. Aka można potraktować w sposób naukowy, jednak ważne jest, aby zapamiętać jego duchową naturę. Kiedyś powiedziałem, że jesteśmy palcami Boga, wyczuwającymi akty Jego stworzenia. Dziełem Boga, interesującym nas w tej chwili najbardziej jest fizyczny wszechświat, który został stworzony z aka. Jeśli jesteśmy Jego palcami, należy uświadomić sobie i respektować fakt, że aka oraz fizyczny świat naszych zmysłów jest ciałem Boga.
Serge Kahili King
Tekst pochodzi ze strony www.huna.org
Tłumaczenie – Radosław Aleksanderek, www.transleto.com.pl