Amerykański filozof, Aleksander Korzybski*, stworzył interesujące powiedzenie: „Mapa nie jest terytorium” wskazując, że mapa jest tylko symbolem doświadczenia, a nie samym doświadczeniem.
Może być użyteczna jako mapa tylko do stopnia precyzji oddawania istniejącego terytorium, które może być odwiedzone. Może być również użyteczna jako narzędzie planowania projektu, albo dla swojej wartości czynienia fikcyjnej historii bardziej interesującą, ale mapa nie jest miejscem, które obrazuje.
W podobny sposób, wspomnienie również nie jest samym doświadczeniem. A wspomnienie jest tylko użyteczne do stopnia w którym dostarcza jakiegoś rodzaju zmysłowej, emocjonalnej mentalnej lub duchowej korzyści.
To, co nazywamy “złym wspomnieniem” jest tylko symbolem reprezentującym jakieś bardziej lub mniej nieprzyjemne doświadczenie. Nie jest samym doświadczeniem. Wiara, że jest tym samym, co doświadczenie to coś co pcha ludzi w kłopoty ze złymi wspomnieniami.
Część nas tworzy wspomnienia doświadczeń i przechowuje je gdzieś, gdzie przynajmniej niektóre z nich mogą być przywołane. Inaczej mówiąc, jakaś część nas nagrywa nasze doświadczenia (na razie uniknijmy teorii o tym jak to jest robione).
Wspomnienia, jako zapisy doświadczeń, nie są jak książki w bibliotece niezmienne przez lata. To trzeba powiedzieć, one nie są statyczne. Wspomnienia są bardziej jak filmy, wideo i nagania audio, które mogą się pogarszać, być polepszone, odtworzone głośniej lub ciszej, być przearanżowane i edytowane, mieć dodane specjalne efekty, być nagrane w innej wersji i, widocznie, nawet być skasowane.
Wspomnienia, nawet te złe, w ciągu lat mogą się zmieniać “samodzielnie” (co oznacza, że nie wiemy jak to się dzieje). Złe wspomnienia, w szczególności, mogą się pogorszyć i mieć narastające złe efekty na nasze życie lub mogą odpłynąć do punktu, gdzie nie możemy ich odtworzyć nieważne jak mocno się staramy.
To prowadzi nas do pierwszej możliwej techniki radzenia sobie ze złymi wspomnieniami. Może to być zbyt dzikie dla większości ludzi, ale jest potężne i bardzo efektywne.
Jeśli wspomnienie może się zmienić bez twojej świadomej intencji, to również może być zmienione z twoją świadomą intencją. Więc tą techniką jest świadoma re-edycja wspomnienia. Zmień historię. Wyobraź sobie wyraźnie, że to stało się inaczej. Wynajdź coś, co czyni to wspomnienie nie takim złym, ale nawet dobrym.
Pamiętaj, nie starasz się zmienić historii. Nie możesz tego zrobić z punktu w którym jesteś. Zmieniasz tylko swoje wspomnienie O tej historii. I kiedy jesteś w stanie zrobić to skutecznie, to nie jest dłużej złe wspomnienie.
Innym podejściem jest zmienić energię wspomnienia. Przez „energię” rozumiem pierwotnie środowiskową, fizyczną i emocjonalną energię, która zostala nagrana podczas wydarzenia. Lub którą dodałeś od tego czasu.
Jeśli masz “energetyczną” reakcję na szczególne złe wspomnienia, jak dreszcze, mdłości/wstręt, gniew lub strach (lub wszystkie cztery), dzieje się tak ponieważ te uczucia są częścią nagranego wspomnienia. W dodatku, jeśli gdy przywołujesz wspomnienie starasz się stłumić dreszcze, powstrzymać obrzydzenie, złościsz na gniew, boisz się strachu, to co robisz to dodajesz więcej energii do wspomnienia, czyniąc je łatwiejszym do przypomnienia, i wzmacniając efekt za każdym razem, gdy je przywołujesz.
Widzisz, wspomnienia są przywoływane, świadomie lub nie, zgodnie z intensywnością energii obecnej podczas czasu nagywania. By lepiej to powiedzieć, to twoje fizyczne i emocjonalne reakcje na wydarzenie czynią je możliwym do zapamiętania.
Im mniejsza reakcja, tym ciężej jest przywołać wspomnienie. To dlatego, dla większości ludzi, obiad we wtorek dwa tygodnie temu jest wirtualnie bez znaczenia. A jeśli podąża za tym większa reakcja, łatwiej jest przywołać wspomnienie. I to czyni złe wspomnienia tak złymi.
Kiedy mówię “zmień energię wspomnienia”, to co naprawdę to oznacza, to zmianę twoich REAKCJI na wspomnienie. I to jest nie tylko ekstremalnie efektywne, to jest dużo bardziej akceptowalne dla większości, ludzi gdy się tego nauczą.
A o to technika: Siedząc lub stojąc, przywołaj wspomnienie, poczuj miejsce w swoim ciele w na które najsilniej działa two wspomnienie, a wtedy zwróć całą swoją uwagę na rozluźnienie tej części ciała najmocniej jak możesz tak jak możesz. Kiedy tą część ciała „czuć lepiej” zacznij od początku, przypomnienie, odczucie i relaksacja – tak wiele razy jak to jest konieczne, dopóki nie możesz przywołać wspomnienia spokojnie (Jeśli wciąż je możesz przypomnieć).
Jest ważne zdawać sobie sprawę, że tą techniką nie starasz się zmienić wspomnienia w jakikolwiek sposób. Wszystko, co robisz to zmiana REAKCJI ciała na wspomnienie, co przedewszystkim jest realne wspomnienie.
Ostatecznie przyjmijmy kompletnie odmienny punkt widzenia. Przeszłość się skończyła i koniec z tym. Żyjesz teraz, nie w przeszłości. Z wszystkich praktycznych powodów, przeszłość nie istnieje dłużej. Możesz ignorować teraźniejszość i jęczeć i stękać i wypełniać swój umysł złymi wspomnieniami, ale wciąż żyjesz tu i teraz, a nie w przeszłości.
Ostatnią techniką w tej prezentacji, jest wypełnienie umysłu świadomością piękna i dobra w teraźniejszości.
Oczywiście, są złe rzeczy dziejące się gdzieś dookoła, ale jeśli chcesz otworzyć umysł I serce dokryjesz, że jest o wiele więcej dobrych rzeczy dziejących się i wiele dobrych rzeczy do zrobienia.
Kiedy dobre rzeczy w świecie, które dzieją się właśnie teraz stają się ważniejsze dla ciebie niż złe rzeczy, które się dzieją i złe wspomnienia złych rzeczy, które już się zdarzyły, jesteś na dobrej drodze do dobrego uzdrowienia umysłu, ciała i ducha.
Serge Kahili King, z angielskiego przełożył Piotr Jaczewski
*Alfred Korzybski to Polsko-amerykański filozof, urodził i wychował się w Polsce! PJ.