Pytający:
Skąd mam mieć pewność, że te myśli co pojawiają się czasami w mojej głowie są prawdziwe?
Odpowiadający:
Nie zaprzątaj sobie tym głowy – to tylko logiczny umysł, który bardzo mocno rządzi Twym życiem, to tylko ten umysł chce potwierdzać bądź odrzucać prawdziwość pewnych faktów. Pojawiła Ci się w głowie myśl, natychmiast logiczny umysł ocenia sytuację, sprawdza, czy było to w momencie czucia jakichś 'innych wibracji’ i jeśli tak to powie – 'OK, ta myśl jest OK bo pochodzi od innych wibracji czyli ze świata duchowego pierdu pierdu’. A jeśli stwierdzi, że w momencie gdy pojawiła się ta myśl byłeś akurat w stanie zamroczenia alkoholowego to uzna – 'ta myśl nie może być dobra, wymyślił je pijak, białe myszki mu ją podpowiedziały’. Tymczasem to jest tylko logika, logiczny umysł i jego złudna działalość (choć oczywiście czasem potrzebna). Otóż jeśli coś się pojawia w Twoim umyśle to to tam JEST. To coś, co się pojawiło jest FAKTEM i odstaw na bok logikę, ona zaciemnia i zajmuje niepotrzebnie czas. Gdybyś odstawił logikę i patrzył wprost na to, co jest w Twoim umyśle to dojrzałbyś w jednej chwili odpowiedzi na wszelkie pytania, jakie sobie zadałeś i jakie sobie zadasz. Lecz logiczny umysł podpowiada Ci – 'nie może być w moim umyśle rzeczy, które tam nie wchodziły, których nie przeczytałem, których nie usłyszałem’. Ale to tylko złudna logika, stanowiąca podstawę naszego zachodniego świata. W istocie w Twoim umyśle jest wszystko, wszystko czego potrzebujesz i wiele więcej, choć przez zasłonę logiki tego nie dostrzegasz a każdą informację z umysłu płynącą oceniasz i jeśli dla czegoś nie widzisz uzasadnienia to stwierdzasz 'przywidzenie’ albo 'majak’ i za chwilę o tym zapominasz. Jednak możesz się nie martwić – z Twego umysłu nic nigdy nie ginie, najwyżej przybywa w nim trochę różnych ważnych i mniej ważnych rzeczy. Jeśli coś przegapisz dziś, zawsze to możesz odkryć na nowo jutro. Nie ma żadnego pośpiechu, nie ma żadnych strat, tutaj nic nie ucieka, nic nie jest bezpowrotne, wszystko można ponawiać wiele wiele razy aż do skutku, aż uda się wejrzeć w siebie poza logiką. Już droga serca – patrzenie sercem jest czystsze, choć nie tak czyste i szerokie jak wgląd duchowy.
autorzy pragną pozostać anonimowi