Część 3

Bogowie starali się znaleźć ukryte miejsce na przechowywanie źródła mocy, żeby ludzkość nie mogła czerpać korzyści z tej wszechpotężnej siły. Jeden z bogów proponował ukryć ją na szczycie niedostępnej góry, drugi bóg jednak przestrzegał, że prędzej czy później człowiek znajdzie sposób wdarcia się na nią i zawładnie mocą. Inny bóg radził ukryć moc w głębinach morskich, ale i ten projekt zakwestionowano tłumacząc, że człowiek znajdzie sposób na zanurkowanie aż do najgłębszego dna. Jeszcze inny z bogów sugerował ukrycie mocy głęboko pod ziemią, ale i ten pomysł odrzucono dowodząc, że człowiek się do niej dokopie. Aż w końcu pewien stary, mądry bóg zamknął całą tę dyskusję wnioskiem, by źródło mocy ukryć w samym człowieku, ponieważ – jak stwierdził – człowiekowi nigdy nie przyjdzie do głowy tam szukać. I tak też uczyniono.
Buddyjska przypowieść na temat istoty mocy

[…] Co wieczór chodziło się na tańce, kupowało zwariowane ciuchy, a kobiety się emancypowały. Była to bajka o świerszczu i mrówce, ale na odwrót. Szare garnitury orały przez całe lato, odkładały niewielkie sumy, były smutne i się nudziły. Szydziły z nas, hippisów, pogodnych, lekkomyślnych świerszczy, które grają na skrzypcach i bawią się bez przerwy. No i dobrze…
Kiedy nadchodzi zima, mrówka nadal haruje, w domu lub w biurze. A pewnego wieczoru rozlega się dzwonek do drzwi. T o świerszcz zajechał za kierownicą szpanerskiego auta w otoczeniu kilku pięknych kobiet. Właśnie wybiera się do Paryża. Jakiś impresario odkrył go latem, kiedy tak zapamiętale grał! Zaproponował mu na zimę wspaniały kontrakt – z wielką zaliczką i mieszkaniem w Paryżu. Mrówka pogratulowała świerszczowi, a potem poprosiła o przysługę. – W czym mogę ci pomóc? – zapytał świerszcz.
– Kiedy już będziesz w Paryżu, udaj się, proszę, w moim imieniu do niejakiego La Fontaine’a, starego moralisty… i powiedz mu, żeby sobie swoje głupie bajki w dupę wsadził!
Byliśmy pokoleniem świerszczy. Artystami, śpiewakami, fotografami, filmowcami. Żyliśmy dla przyjemności, chcieliśmy zapomnieć o wojnie, o tragediach naszych rodziców i określić własny styl życia. Wielu z nas zdołało uwieść społeczeństwo mrówek i popchnąć je w kierunku ewolucji, wielu obroniło swój styl i w widoczny sposób odmieniło szarą kulturę codziennej orki i materaca.
Nadesłała Baska, która czytała książkę
Oliviero’a Toscaniego „Reklama usmiechnięte ścierwo” i znalazła w niej wiele
ciekawych fragmetow. Jednym z nich jest powyższy fragment rozdziału „Przeżyłem
bajke o świerszczu i mrówce z happy endem dla świerszcza”.

Każdy z nas jest w stu procentach odpowiedzialny za wszystko, co go w życiu spotyka.
Każda powstała w nas myśl tworzy naszą przyszłość.
Jakkolwiek by to brzmiało, rzeczywiście my dokonujemy wyboru naszych myśli.
Wszechświat zawsze wspiera każdą mysl, którą zechcemy pomyśleć i w którą zechcemy uwierzyć.
Moc objawia się zawsze w chwili obecnej.
Aby uwolnić się od przeszłości, musimy chcieć wybaczyć.
Niechęć do samego siebie i poczucie winy jest dla każdego źródłem cierpienia.
Podstawowym ograniczeniem dla każdego jest poczucie: „nie jestem zbyt dobry”.
To, do czego przywiązujecie wagę, ulega wzmocnieniu.
Życie jest naprawdę bardzo proste. Otrzymujemy to, co dajemy.
Nie wierzcie w ograniczenia. To wy sami sobie je tworzycie.
To co myślimy o sobie, staje się dla nas prawdą.
Jedyny sposób na zmianę innych – najpierw zmienić się samemu.
Tylko ty masz władzę nad swoim światem. Będziesz miał to, na co nastawisz swoją myśl.
Wszechobecna Moc (Bóg, Góra czy jakkolwiek To nazwiemy) nigdy nas nie osądza ani nie krytykuje.
Zawsze jesteśmy doskonali, zawsze piękni i ciągle się zmieniamy. Posługujemy się najlepiej jak umiemy rozumem, świadomością i posiadaną wiedzą. W miarę jak stajemy się bardziej świadomi, więcej rozumiemy i wiemy – postępujemy inaczej.
Przeszłości nie da się zmienić. Przyszłość natomiast jest kształtowana przez wszystkie nasze obecne myśli.
Krytykowanie siebie to całkowicie błędna droga. Wzmaga tylko ociąganie się i lenistwo.
Zbyt często, zamiast pracować nad zmienianiem siebie, decydujemy kto z naszych przyjaciół i znajomych potrzebuje zmian.
Miłość jest zawsze kluczem do wszelkiego rodzaju uzdrowienia. A drogą wiodąca do miłości jest wybaczenie.
Miłość nigdy nie jest poza nami. Ona zawsze jest w nas.
Zachęcam wszystkich, by ilekroć przechodzą obok lustra, spojrzeli w swoje oczy i powiedzieli coś dobrego o sobie.
Oto kilka zdań z książki Louise L. Hay „Mozesz uzdrowic swoje życie”. Autorka w swoim pięknym poradniku stwierdziła, że życie nauczyło ją tych praw, które jeśli są przestrzegane to człowiek może czynić cuda. Myślę, że wielu jest takich wspaniałych ludzi jak Louise na naszym świecie Tomi

„Cudowne zjawiska są wspaniałymi wydarzeniami. Powstają przy udziale ukrytych praw natury, których istnienia nie uświadamia sobie większość ludzi. Cuda nie są odstępstwami od praw natury, ale właśnie opierają się na nich.”
Choa Kok Sui

„Ludzie proszą bogów o zdrowie w swych modlitwach, a nie widzą, że sami posiadają w swojej dyspozycji środki ku temu.”
Demokryt

„Żeby dokonać wielkich rzeczy, musimy nie tylko działać, ale także marzyć, nie tylko planować, ale także wierzyć.”
Anatol France

ROZMOWA Z BOGIEM

Rzeczywistości…

Ująć Cię w słowa to sprawa niełatwa,
Przy próbach opisu wszystko się gmatwa.
Nie ma schematu czy sztywnej reguły,
A całość rozbija się o szczegóły.

Lecz jednak jesteś, prowadzisz mnie drogą…
Choć inni uznać to za wymysł mogą,
Ja wiem, że sobie nie uświadamiają,
Iż Twoją wolę wobec mnie spełniają.

Rzeczywistości…

Ty do mnie ustami innych przemawiasz,
W biegu zdarzeń działalność swą objawiasz,
Poprzez fragmenty mego otoczenia
Wskazujesz rzecz właściwą do zrobienia.

Choć czuję kiedy ja z Tobą rozmawiam,
To jednak często się tak zastanawiam,
Czy ci co w Twym imieniu przybywają,
Twoją obecność, jak ja odczuwają.

Rzeczywistości…
Copyright by Kaunan T.K.W.I.
1998

„Kiedy serce opłakuje to, co straciło, dusza raduje się z tego co odnalazła.”
Aforyzm
Sufich

„Cuda nie wydarzają się wbrew Naturze, a jedynie wbrew temu, co wiemy o Naturze.”
Św.
Augustyn

Pewnego dnia pięciu ślepców postanowiło przekonać się, jak wygląda słoń. Każdy z nich dotknął innej części zwierzęcia. Każdy był więc przekonany, że to, co trzyma, to cały słoń.
Pierwszy, który chwycił trąbę, uważał, że słoń ma postać wijącego się węża. Drugi, który dotknął ucha, upierał się, że słoń ma kształt liścia palmowego. Trzeci, ściskając mocno jedną z nóg słonia, oznajmił że zwierzę ma wygląd drzewa. „Ależ nie!” – oświadczył czwarty, który klepał słonia po boku – „Ta bestia wygląda jak ściana!”.
Wówczas piąty ślepiec, który był najbardziej głośny z całej grupy, chwycił ogon zwierzęcia i krzyknął: „Bracia moi, wy jesteście nie tylko ślepi, ale i głupi! Przecież słoń ma kształt liny!”.
Starożytna przypowieść hinduska

„Jestem nieśmiertelną duszą, emanacją Bóstwa, które chwilowo zamieszkuje opartą na węglu formę elektromagnetycznej pulsacji, jakie tworzą dostrzegalne i sprawiające wrażenie stałych wzory zachowania, nazywane powszechnie „osobowością”. Phyllis to imię nadane mojej osobowości, mojej czasowej jaźni, ale imię mojego prawdziwego ja brzmi JA JESTEM. Każdy z nas nosi to imię, ponieważ wszyscy jesteśmy komórkami Większego Ciała, ekspresją Jedynego Boga.”
Phyllis M. H. Atwater,
fragment książki „Pamięć przyszłości”

„Granica nadaje formę nieograniczonemu.”
Pitagoras

„Gdzie rządzi miłość, tam nie ma siły, a gdzie dominuje siła, tam brak miłości. Jedno jest cieniem drugiego.”
Carl Gustaw Jung

„Jesteśmy rozmumem bez formy. Wszystko pozostałe to wybór.”
Inskrypcja na greckiej świątyni 400 – 300 r. p.n.e.

„Istnieje we wszechświecie moc duszy, która, jeżeli tylko zechcemy, przepłynie przez nas i obdarzy nas cudownym bogactwem.”
Mahatma Gandhi

„Bóg jest jednością. Wszystko jest jedną wibracją, jedną energią. Jedyna różnica polega na częstotliwości wibracji. Tak więc Bóg i ludzie i kamienie są powiązani tak samo jak para, woda i lód. Wszystko, co istnieje, jest stworzone z Jedności. Miłość przełamuje bariery i tworzy jedność. Tym, co tworzy bariery, separację i różnice jest ignorancja.”
Brian L. Weiss, fragment książki
„Prawdziwa jest tylko miłość”

„Wszyscy jesteśmy mediami, wszyscy jesteśmy guru. Po prostu o tym zapomnieliśmy.”
Brian L. Weiss

„Dusza ludzka podobna jest wodzie,
Pochodzi z Niebios,
Do Niebios się wznosi,
A potem powraca na ziemię,
Odmieniając się bez końca.”
Goethe