Pomimo używania różnych terminów dla tej samej idei, wiele religii i filozofii podkreśla wielką ważność „bycia ześrodkowanym”. Mogą tobie powiedzieć w swoim własnym języku o byciu ześrodkowanym – skoncentrowanym na Bogu, na Miłości, w Duchu, w służbie, w Twoim Sercu, w Pięknie, w obecnej chwili czy w przestrzeni kilku centymetrów poniżej pępka (punkt noszący wiele nazw we wschodnich tradycjach). Nie ma wątpliwości, że przebywanie w tym stanie to świetny pomysł. Chcę pomówić o tym jak tam dotrzeć.
Naturalnie odwołam się po pomoc do tradycji Hawajskiej. Hawajskim „miejscem” dla bycia ześrodkowanym jest piko, co również oznacza „środek”. Jedną z nazw wyspy Wielkanocnej jest Ka Piko O ke Ao. „Pępek świata”. Całkiem wiele miast i regionów starożytności używa podobnej nazwy dla siebie samych, co daje nam klucz do głębszego zrozumienia tematu. Można sądzić, że odnosi się to do „tego punktu z którego, ku któremu i około którego wszystko inne się porusza”. Dosłownie i w swojej formie – pępek reprezentuje nasze połączenie ze źródłem życia. Symbolicznie pępek jest bezpośrednim połączeniem ze źródłem życia i być ześrodkowanym w pępku jest tym samym, co bycie ześrodkowanym w Źródle.
W przypadku jeślibyś zaczął się domyślać, że promuje tu medytację na własnym pępku, bądź spokojny – nie chcę tego. Medytacja na pępku jest dobrą techniką do wielu rzeczy, ale dążę ku innemu punktowi. W kulturze Hawajskiej pępek jest również ośrodkiem „serca, umysłu i uczuć” ponieważ to są alternatywne znaczenia dla słowa na’au „wnętrzności, jelita”. Inne słowo mana’o odnosi się do myśli, umysłu, przekonań i opinii, ale w połączeniu z oczekiwaniem, koncentracją i pamięcią. Hawajczycy uznawali myśl intelektualną za specyficzną i łączyli ją z mózgiem. Manawa, słowo kluczowe dla zasady Huny „Teraz jest moment Mocy” oznacza również „serce, odczucia uczucia ” w odniesieniu do „szczytu głowy”. Zmieszam cię trochę bardziej zanim wyjaśnię sens tego wszystkiego: słowo piko, oprócz pępka, może być użyte w odniesieniu do szczytu głowy, genitaliów . Miej cierpliwość, zaraz wyjaśnię.
Wydaje się sensownym przypuszczać, jeśli chcemy być ześrodkowanymi, trzeba mieć pojęcie do czego podobne jest ześrodkowanie. Zaskakujące jak bardzo mało napisano o tym doświadczenie. Terminy „błogość” i „jedność” często były używane, ale nie są przekonujące dla kogoś, kto nigdy tam nie był. To jest jak próba opisania podróży przez pustynie Sahary przyjaciołom i rodzinie w rodzinnym mieście, takim którzy nigdy nie podróżowali poza miejsce swojego zamieszkania. Najpierw wydają się być zainteresowani, później znikają a ostatecznie zaczynają obgadywać cię w pobliskiej knajpie. Byś chciał się gdzieś dostać, musi być tam coś, co uważasz za wartościowe, coś do czego możesz się odnieść jako do rzeczy dobrej.
Więc tutaj znajdziesz mój opis do czego podobne jest ześrodkowanie. Mogę to zrobić ponieważ byłem tam i wciąż pracuję nad umiejętnością częstego się tam znajdowania. No dobrze. Jedną z cech charakterystycznych ześrodkowania jest spokój. Kiedy jesteś ześrodkowany czujesz się spokojnie. Nie ma konfliktów powodujących stres, twój umysł jest czysty, a twoje ciało zrelaksowane w sposób, który sprawia, że naprawdę dobrze się czujesz. Druga cecha to związek z miłością. Czujesz się kochany i czujesz jakbyś kochał każdego i wszystko wokół ciebie. Strach znika sam z siebie. Trzecią cechą szczególną jest pewność siebie. Czujesz się zdolny dokonać tego, co chcesz zrobić i poradzić sobie ze wszystkimi okolicznościami jakie mogą powstać po drodze. To bardzo kreatywne uczucie w którym nie istnieją gniew i frustracja. Ostatnią cechą szczególną wg mnie jest harmonia. Czujesz się, jak znacząca część wszystkiego co było, jest i będzie. Znika poczucie małości, alienacji i oderwania od życia.
Brzmi świetnie, prawda? Oczywiście. Wygląda na niemożliwe do zrobienia dla większości ludzi? Może tak wyglądać, ale nie jest. Każdy może to zrobić, choć nie oznacza, że jest to łatwe. Gdyby było proste nie pisałbym tego tekstu, a robię to częściowo by pomóc Tobie, częściowo by pomóc Sobie. Jeśli by to było proste, każdy byłby tam już teraz. W każdym razie – jesteśmy do tego zdolni.
To, co zamierzam Ci podarować to droga jak się tam dostać. To nie jest technika czy jakiś rodzaj zachowania. To, co ja ci daję, nie wepchnie cię w ześrodkowanie (nie wiem czy to w ogóle jest możliwe czy nawet pożądane), ale pomoże ci wrócić na ścieżkę do niego, kiedy zbłądziłeś z drogi do tego stanu. Założeniem jest tutaj zbliżanie się do ześrodkowania za każdym razem kiedy spróbujesz. Nie obiecuję, że doświadczysz wszystkiego za pierwszym razem. Ale jeśli pomoże ci to być troszkę bardziej ześrodkowanym – odrobinę bardziej spokojnym, odrobinę bardziej kochającym, odrobinę bardziej pewnym siebie i odrobinę bardziej harmonijnym – wtedy jest to dobra rzecz. Jest to szczególnie ważne, jeśli chcesz każdego dnia zbliżać się do tego stanu odrobinę bardziej.
Pamiętasz te wszystkie Hawajskie słowa powyżej? Prowadzą one do idei, że uczucia i emocje są miejscem spotkania umysłu i ciała. Są sposobami w jakie ciało i umysł komunikują się, wzajemnie i ze światem. Uczucia są twoim sygnałem zwrotnym. Im lepiej się czujesz tym bardziej ześrodkowany jesteś. Więc praktyka polega na robieniu czegoś ,co sprawia że czujesz się lepiej bez większego wysiłku, czy czegoś specyficznego. Wszystko co musisz robić – to praktykować dawanie – w formie wyrażanej przez Hawajskie słowo manawale’a. Oznacza to „swobodne dawanie bez wysiłku”, a tłumaczeniem rdzenia tego byłoby „radosne serce”.
Ale co dawać? Wszystko, co chcesz, tak długo, jak jest to robione świadomie, lekko i z chęcią. Nie musisz się ograniczać do rzeczy materialnych. To nie jest kwestia oddawania czegoś. To jest kwestia dawania prezentów. Możesz dawać wiele rzeczy: zrozumienie, docenienie, uwagę, wdzięczność, modlitwę, życzenia, dodawać odwagi, wspierać, przedstawiać, uzdrawiać, pomagać myślą i działaniami. Możesz dawać innym ludziom, czemukolwiek w środowisku, czemukolwiek znanemu, Bogu lub uniwersum, własnemu ciału, umysłowi i duchowi. Kluczem jest dawanie tak wiele, jak możesz; tak często, jak możesz i dawanie ze świadomą intencją ofiarowania daru. Łatwiej to powiedzieć, niż zrobić. W rzeczywistości w jakimś punkcie prawdopodobnie doświadczysz oporu lub dziwnych sensacji, kiedy ta praktyka poruszy głęboko zakorzenione wzory myślenia i zachowania. Ale ścieżka dawania prowadzi do stanu ześrodkowania.
Stan bycia ześrodkowanym jest dobrze przedstawiony w tym hawajskim przysłowiem, który odnosi się do osób pozostających spokojnymi w obliczu trudności:
Pomimo, iż morze jest głębokie i burzliwe – skała koralowca wciąż stoi
Tłumaczył Piotr Jaczewski