Istnieje kilka rodzajów pamięci, tak według naukowej wizji świata. Warto się im przyjrzeć, gdyż na dobra sprawę jasnowidzenie naszą wewnętrzną aktywnością od wspominania niespecjalnie się różni. Można powiedzieć, że mamy nawyk dostępu do jednych informacji i wspomnień(związanych z nami), a odsiewania innych. No dobrze, weźmy się za tą pamięć:
p.ultrakrótkoterminowa, niedawno odkryta, ale za to znasz ją dobrze, masz dostęp do niej gdy skupiasz się na zmysłach – za jej pomocą postrzegamy. I tu narzuca się dziwne stwierdzenie: wszystko co doświadczamy, jest już wspomnieniem tego co było w tym momencie. Istnieje niewielkie opóźnienie w percepcji świata zewnętrznego, ale istotne – bo w tym czasie równolegle powstaje część naszych reakcji.
Ćwiczenie: Pamiętanie Wrażeń
Zwróć uwagę na sposób w jaki zapamiętujesz poszczególne zmysłowe wrażenia, oraz kiedy i jak to robisz.
Zapamiętaj sposób w jaki się wtedy koncentrujesz. Tak przy okazji, poobserwuj:
Ile razy w ciągu dnia zapamiętujesz wrażenia z priopercepcji, stan swojego ciała?
Wróćmy do pamięci utrakrórkoterminowej,(e. a raczej kilku pamieciach – dla każdego ze zmysłów, ale głównie skupiamy się na wzroku) przyglądając się temu możesz zauważyć, że w tym samym rejonie wyrażają się również twoje wewnętrzne impulsy np. marzenia, wyobrażenia, a ich treść zależy od twojej uwagii i intencji. Tu tkwi klucz do dokladnej wizualizacji i wewnętrznego widzenia – po prostu zobacz to co cię interesuje -“uchwyć to” i przyjrzyj się temu. Przy okazji możesz zauważyć, że w większości przypadków przy zwracaniu na coś uwagi (np. kiedy spotkasz kogoś, ba dotkniesz) pojawiają się w tobie już gotowe obrazy niosące informację o tej osobie – Psychometria – odczytywanie przez dotyk, dostrajanie się do kogoś jest czymś naturalnym dla naszej Podświadomości.
Ćwiczenie: Widzenie na odległość.
Wybierz odległy obiekt, który chcesz zobaczyć, wychwyć i utrzymaj intencję potrzebę zrobienia tego. .Skup się na wzroku zapominając o innych zmysłach. Zamknij na chwilę oczy. Wyobraź sobie że razem z zamykaniem oczu, znika świat wokół ciebie – cała przestrzeń zwineła się do twojego wnętrza razem z zamknięciem twoich oczu, teraz twoja świadomość spoczywa zawieszona w próżni a przed tobą znajduje się obiekt. I mrugnij oczami.
Jeśli byłeś bardzo skupiony i zachowałeś intencję tego co chcesz zrobić. To zamykając oczy poczułeś lekką dezorientację, a przy mrugnięciu przez chwilę pojawił się obraz odległego miejsca. Po czym zadziałał nawyk i odzyskałeś poczucie tego gdzie jesteś.
p.krótkoterminowa czyli to czym operujemy np. ucząc się i w trakcie dnia codziennego. To ona jest podstawą funkcjonowania naszej osobowośći, poczucia siebie W dodatku ten typ pamięci jest bardzo uzależniony od stanu emocjonalnego i fizycznego, ze czego najczęściej nie zdajemy sobie sprawy. Biorąc pod uwagę, że rodzajów wspominania jest wiele – można zauważyć znowóż, że Zwykłe Ja takie jakie znamy, przypomina jakby gromadę osobowości.
Ćwiczenie: Odtwarzanie Ja
Zwróć uwagę na sposób, w jaki przypominanie tego co było, myślenie o tym co jest i planowanie działań buduje twoje zwykłe poczucie siebie.
Dokładnie ta sama aktywność składa się na praktykę jednoczenia się, w której oprócz wyobrażeń, które wywołujesz możesz zauważyć, że w tym procesie za każdym razem uczysz się czegoś nowego, o ile zachowujesz przy tym obecność, czujną obserwującą świadomość
Ćwiczenie: Jednoczenie się ze znajomym – na odległość.
Wybierz osobę, którą dobrze znasz. Zjednocz się z nią, wyobraź sobie że jesteś nią, poczuj się jak ona. Zachowaj to poczucie i zamknij oczy i rozluźnij się. Skup się na swoim wnętrzu, zanurz się w nim zachowując to poczucie “bycia kimś innym”. W pewnym momencie poczujesz lekką dezorientację. Zacznij wtedy odtwarzać “siebie-znajomego”. Gdzie jesteś? Co widzisz? Co masz do zrobienia?
p.długoterminowa, kiedy wspominamy swoje dzieciństwo, a nawet wydarzenia sprzed roku. W jej przypadku łatwo zauważyć, że nie pamiętamy liniowo – nasze odległe wspomnienia przypominają raczej puzle, sieć “perełek” – składane z fragmentów, mozolnie odtwarzane. To czego nie widać, na co nie zwracamy uwagi – to nieustanne koloryzowanie wspomnień. Nasze wspomnienia o przeszłości ulegają ciągłej zmianie , pod wpływem tego na co obecnie kierujemy uwagę w świecie wewnętrznym i zewnętrznym
Ćwiczenie:
Ucz się wspominać rozróżniając w tym co pamiętasz: to co było (fizyczne zewnętrzne wrażenia: obrazy, dźwięki), nasz stan (wewnętrzne wrażenia) oraz uczucia i nastawienia(przekonania) temu towarzyszące.
Zazwyczaj tego nie robimy. Zatrzymujemy się na etapie w którym wspomnienie jest mglistą mieszanką nastroju i kilku fizycznych wewnętrznych i zewnętrznych wrażeń. Ciężko mówić, co prawda o przekonaniach w dzieciństwie – ale istnieje coś “element atmosfery” psychicznej, co można w ten sposób wyrazić. W dodatku możesz doświadczyć w jaki sposób te przekonania były kształtowane przez głosy i zachowania rodziców, i innych ważnych osób z Twojego dzieciństwa. Przy okazji prowadź wewnętrzne obserwacje – jak się zmienia percepcja w miarę zmian w duchowej energii. Możesz zauważyć, że kiedy ona narasta wtedy łatwiej ci odróżnia elementy i łatwiej ustala to, co było. Równolegle możesz zauważyć, że proces ten staje się formą “wewnętrznego widzenia” – i przypomnieć sobie możesz wszystko, niezależnie od tego gdzie było i kogo dotyczyło, łącznie z niefizyczną częścią percepcji. O tym jednak decyduje “poziom energii” twojej w danej chwili i przekonania, które posiadasz.
Ćwiczenie: Pamięć Poprzednich wcieleń.
Wyobraź sobie że pamiętasz swoje wcielenia. Nie zastanawiaj się nad tym czy to możliwe. Potraktuj to jak zabawę z własnymi fantazjami. Zanurz się w procesie wspominania. Jak umarłeś, kim byłeś, jakie charakter miałęś? Jakie przekonania ci towarzyszyły?
Ćwiczenie: Odgadywanie dzieciństwa.
Kiedy kogoś spotykasz, lub kiedy spotykasz się z dziwnymi zachowaniami jakiejś osoby.
Odgadnij, przypomnij sobie – jakie zdarzenia i przekonania spowodowały, że ta osoba się tak zachowuje i jest tym, kim jest w obecnej chwili.
Ćwiczenie: Projekcja w czasie.
Z punktu widzenia medytacji czas to złudzenie wywołane szeregowaniem wspomnień. Zamknij oczy i zjednocz się ze swym wyobrażonym przyszłym ja: wyobraź sobie, że wydarzenia obecnej chwili, to wspomnienia do których masz dostęp. I przypominaj sobie z perspektywy starszego siebie, co się teraz dzieje w twoim życiu i do czego to później doprowadziło.